Arma virumque cano, Troiae qui primus ab oris
Italiam, fato profugus, Laviniaque venit
litora, multum ille et terris iactatus et alto
vi superum saevae memorem Iunonis ob iram;
multa quoque et bello passus, dum conderet urbem,               
inferretque deos Latio, genus unde Latinum,
Albanique patres, atque altae moenia Romae.

sounds like

Η οργή Αχιλλέα, στην Ελλάδα το τρομερό ελατήριο των θλίψεων θεϊκή θεά, τραγουδά! Εκείνη η οργή που θλιβερό βασιλεψτε οι ψυχές δυνατού πρόωρου προ!ισταμένων που σκοτώνεται Ποιά άκρα άταφα στη γυμνή ακτή, η καταβρόχθιση των σκυλιών και των πεινασμένων γύπων έσχισε. Δεδομένου ότι μεγάλοι Αχιλλέας και προσπάθησαν, τέτοιο ήταν η κυρίαρχη μοίρα, και η τέτοια θέληση!

???????

But I only wrote that little poem to show how much better yours are, Amos. My little verse cowers against the brillance of yours.