הונגעריק דייַן קעצעלע
שלאָף שוין, מייַן הונגעריק מיידעלע,
מאַך שוין די אייגעלעך צו,
הונגעריק איז אויך דייַן מאַמעלע,
און וויינט נישט און שרייַט נישט ווי דו.
לערן זיך, קינד, פֿון דייַן מאַמעלע,
נעם אַלץ ווי זי נעמט פֿאַר ליב,
מאָרגן ס׳וועט אויפֿשטיין מייַן מיידעלע,
וועט זייַן אַ סך ברויט אין שטוב —
איי ליו ליו, איי ליו ליו ליו.
נו, שלאָף שוין, מייַן קרוינעניו!
שלאָף שוין, מייַן נאַריש קליין מיידעלע,
וואָס איז הייַנט עפּעס מיט דיר?
הונגעריק איז אויך דייַן קעצעלע
און ס׳האָט גאָר קיין טענות צו מיר,
הער, ווי עס מיאַוקעט, עס רעדט צו דיר,
— מיידל, לאָז מאַמען צורו!
הונגעריק איך אויך, קליין קעצעלע,
און כ׳וויין נישט אַזוי ווי דו —
איי ליו ליו, איי ליו ליו ליו,
נו, שלאָף שוין, מייַן קרוינעניו!
שלאָף שוין, מייַן אָרעם קליין מיידעלע,
ווייַל דער שלאָף לינדערט די נויט,
הונגעריק איז אויך דייַן ליאַלקעלע
און וויינט נישט און מאָנט נישט קיין ברויט.
לערן זיך, קינד, פֿון דייַן ליאַלקעלע,
ווייסט וואָס זי טראַכט אַצינד?
— אוי, ווי באַטריבט איז אַ מאַמעלע,
ווען הונגעריק איז איר קינד —
איי ליו ליו, איי ליו ליו ליו,
נו, שלאָף שוין, מייַן קרוינעניו!