More backtracking: “celeufna, vel celeumam, atis, neut. genr- L'enhortment des mariners, ou autres gens qui s'efforcent de faire quelque chofe. celeuftes, celeuftæ, m, ge. Tel embarteur & donneur de courage. paufarius, A Seneca vocatur qui remigibus modos dat & remigandi officium quadam quafi paufa moderatur.” [Dictionariolum Latino Gallicum, 1602] “Sirenum vox illa, quæ timebatur, erat blanda quidem, non tamen publica: at hæc quæ timenda eft, non ex vno fcopulo, fed ex omni terrarum parte circumfonat, & quafi grato celeumate ad vela explicanda, & rudentes expediendos inuitat… ...Seu nouercali laceret procellâ Naufragam puppim, canit expeditus Sarcinus vitæ, mediis im undis Dulce celeuma: METRICA PARAPHRASIS ...Dum portum inuehimur, quifquis es, ulsimo Menten aduerte celeumati.” [Speculum Vanitatus, 1635]
|