The Greek version by Ritsos Giannis (Ρίτσος Γιάννης) is sung by Margarita Zorbala (Μαργαρίτα Ζορμπαλά in Greek) YouTube (the 1st verse is sung once again at the end)

Lyrics ΟΙ ΓΕΡΑΝΟΙ Στιγμές στιγμές θαρρώ πως οι στρατιώτες που πέσανε στη ματωμένη γη δεν κείτονται, θαρρώ, κάτω απ' το χώμα, αλλά έχουν γίνει άσπροι γερανοί. Πετούν και μας καλούν με τις κραυγές τους απ' τους καιρούς αυτούς τους μακρινούς κι ίσως γι' αυτό πολλές φορές σιωπώντας κοιτάμε τους θλιμμένους ουρανούς. Πετάει ψηλά το κουρασμένο σμάρι, στης δύσης τη θαμπή φεγγοβολή, και βλέπω ένα κενό στη φάλαγγά του και είναι ίσως η δική μου η θέση αυτή. Θα 'ρθεί μια μέρα που μ' αυτό το σμάρι στο μέγα θάμπος θα πετώ κι εγώ, σαν γερανός καλώντας απ' τα ουράνια όλους εσάς που έχω αφήσει εδώ.

Transliteration (not pronunciation!) OI GERANOI Stigmés stigmés tharró pos oi stratiótes pou pésane sti matoméni gi den keítontai, tharró, káto ap' to chóma, allá échoun gínei ásproi geranoí. Petoún kai mas kaloún me tis kravgés tous ap' tous kairoús aftoús tous makrinoús ki ísos gi' aftó pollés forés siopóntas koitáme tous thlimménous ouranoús. Petáei psilá to kourasméno smári, stis dýsis ti thampí fengovolí, kai vlépo éna kenó sti fálangá tou kai eínai ísos i dikí mou i thési aftí. Tha 'rtheí mia méra pou m' aftó to smári sto méga thámpos tha petó ki egó, san geranós kalóntas ap' ta ouránia ólous esás pou écho afísei edó.

Here is the translation by DeepL.com

At moments I think the soldiers
who fell to the bloody earth
Do not lie, I think, beneath the ground,
but have become white cranes.

They fly and call to us with their cries
from these distant times
and perhaps that is why they are often silent
we stare at the sad skies.

High flies the weary smithy,
in the west's dull moonlight,
and I see a gap in its convoy
and it is perhaps my place.

There will come a day when with this emerald
in the great bush I too shall fly,
like a crane calling from the heavens
all of you I have left here.

Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)